On time and space
Vacation is wonderful, but when it’s over it often feels good to slip back into daily routines. Falling back into the groove, so to speak.
Peter Funch’s photo series 42nd and Vanderbilt shows that people can cling to their routines for surprisingly long. In 2007 he photographed passersby on a street corner in New York. Nine years later, on that very same spot, he did it again. He found the same people, hardly changed in facial expression, body language, even clothing. A little unsettling, really.
What Funch did by fixing the location and stretching time, I did almost the exact opposite some ten years ago: I froze time and stretched space. I photographed passersby in Groningen from three different angles, at precisely the same moment. The result: often a surprisingly different image of the same person.
The perhaps equally unsettling outcome can be seen here: The Singularity Project.
Vakantie is heerlijk, maar als die voorbij is voelt het vaak ook goed om de dagelijkse routines weer op te pakken. Falling back into the groove, zeg maar.
De fotoserie 42nd and Vanderbilt van Peter Funch laat zien dat mensen verrassend lang aan hun routines vasthouden. In 2007 fotografeerde hij voorbijgangers op een straathoek in New York. Negen jaar later weer, op exact dezelfde plek. Hij zag dezelfde mensen terug, nauwelijks veranderd in gezichtsuitdrukking, lichaamstaal, zelfs kleding. Best een beetje verontrustend.
Wat Funch deed door de locatie vast te zetten en de tijd op te rekken, deed ik ruim tien jaar geleden juist precies andersom: ik bevroor de tijd en rekte de ruimte op. Ik fotografeerde voorbijgangers in Groningen vanuit drie verschillende hoeken, op exact hetzelfde moment. Het resultaat: vaak een verrassend ander beeld van dezelfde persoon.
Het wellicht even ongemakkelijke resultaat is hier te zien: The Singularity Project.
Groningen (2013). From the series The Singularity Project.
© Sander Martens
Groningen (2014). From the series The Singularity Project.
© Sander Martens
